این حسگر، قادر به شناسایی نیتروژن دیاکسید موجود در هوا، حتی در غلظتهای فوقالعاده پایین نیز میباشد. عملکرد این دستگاه، مبتنی بر پدیدهای اپتیکی به نام پلاسمون است. نانوذرات فلزی به کمک این پدیده، روشن و درخشان شده و نوری با طول موج مشخص را جذب مینمایند. ضمن اینکه این فناوری، علاوه بر نیتروژن دیاکسید، برای شناسایی انواع دیگر گازها نیز قابل استفاده است.
در حال حاضر، در برخی از نقاط سوئد، از جمله در یکی از بزرگترین مراکز خرید گوتنبرگ، از این فناوری استفاده شده است. همچنین به زودی در مسیر یکی از خطوط اصلی راه آهن این شهر نیز، حسگر دیگری نصب گردیده و انتظار میرود تا در آیندهای نه چندان دور، این فناوری با استقبال قابل توجهی روبرو گردد. در این راستا، به منظور توسعه حسگرهای مذکور، دانشگاه شفیلد انگلستان نیز، در این پروژه همکاری نموده که ضمن توسعه استفاده از این فناوری، هدف دیگر این مشارکت، ارزیابی و مقایسه دادههای حاصل از این حسگرها، با دادههای ارائه شده توسط ایستگاههای مرجع بریتانیا است.
گفتنی است، شرکتهای دیگری نظیر «Stenhøj Sverige» که یکی از تولیدکنندگان تحلیلگرهای دود برای تعمیرگاههای خودرو و شرکتهای معاینه فنی است و همچنین «IVL» که مؤسسه تحقیقات زیست محیطی سوئد است نیز، با این گروه تحقیقاتی مشارکت نموده و در تستهای آتی و توسعه و بهبود عملکرد و استفاده از این حسگرها، کمک مینمایند
لازم به ذکر است که طی یک گزارش از سوی دانشگاه «MIT» در سال 2018 میلادی، دانشگاه چالمرز در زمره ده دانشگاه برتر در حوزه آموزش مهندسی قرار گرفته است.
بدون دیدگاه