رزین پلی فنیل سولفات

گروه ترجمه و تولید محتوا در کهر شرکت Toray اعلام کرده است که به تازگی موفق به توسعه نوع جدیدی از رزین پلی‌فنیل‌سولفات (PPS) با بالاترین درجه انعطاف ممکن در عین حفظ خواص عالی در مقاومت گرمایی و شیمیایی شده است. این شرکت قصد دارد از ماه آوریل ۲۰۱۹ کاربردهای جدید این محصول را ابتدا در صنعت خودرو و سپس در صنایع دیگر معرفی کند. رزین PPS یک پلاستیک فوق مهندسی است که توازن خوبی میان خواص مقاومت شیمیایی و گرمایی ایجاد کرده است و فروش آن به صورت سالیانه رشد تقریبا ۷ درصدی داشته است. این محصول به صورت گسترده در صنعت خودرو، در کاربردهایی که نیازمند مقاومت گرمایی، سبکی و استحکام بالا (برای جایگزینی با فلز) است به کار می‌رود. از سوی دیگر رزین PPS در کاربردهایی که نیازمند انعطاف است، مانند لوله‌ها یا واشر،‌ شامل الاستومر خواهد بود. علی‌رغم این خواص عالی، محدودیت‌هایی نیز در ایجاد انعطاف در این رزین به ویژه برای حفظ خواص مقاومت گرمایی و شیمیایی وجود داشته و توسعه رزین‌های PPS با انعطاف بالا در طول سالین چالش‌برانگیز بوده است. اما شرکت Toray موفق به تولید محصولی با بالاترین درجه انعطاف در سطح مدول الاستیک ۱۲۰۰ مگاپاسکال شده است. این سطح از انعطاف با بهینه‌ کردن ساختار بسپار با استفاده از نوآوری در طراحی مواد مبتنی بر یک پایگاه داده گردآوری شده نتیجه چندین سال تحقیق و توسعه و همچنین با استفاده از فناوری کنترل دقیق آلیاژ (فناوری nanoalloy® که در اختیار این شرکت است) حاصل شده است. استحکام مکانیکی این رزین جدید حتا پس از ۱۰۰۰ ساعت آمایش تحت دمای ۱۷۰ درجه سانتیگراد نیز کاهش نمی‌یابد و این رزین مقاومت بالایی نسبت به اسیدها و مواد خنک‌کننده ماشین‌ها دارد که در محیط واقعی عملیات مورد نیاز است. این شرکت هم‌اکنون در حال پیشبرد روندی است که به تایید فرآیندپذیری این رزین به ویژه در پیاده‌سازی در کاربردهای لوله‌کشی خودرو می‌انجامد. پیش‌بینی می‌شود که این ماده امکان استفاده از رزین‌ها را در لوله‌کشی خودروها فراهم کند که تا امروز ممکن نبود و به این ترتیب تعداد قطعات کاهش و از پیچیدگی فرایند نیز کاسته می‌شود. رزین جدید PPS مبتنی بر تکامل دو فناوری اصلی در شیمی بسپار و نانوفناوری توسعه یافته است. شرکت Toray این ماده جدید را به عنوان ماده‌ای برای دنیایی بدون گازهای گلخانه‌ای مطرح کرده است. ایده این شرکت مبتنی بر دو اصل است: کاهش وزن قطعات ساخته شده از یک سو سبب کاهش مصرف انرژی شده و از سوی دیگر گازهای تولیدشده با جذب کامل در محیط وارد اتمسفر نمی‌شوند.

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *