جهت خرید و فروش این محصول میتوانید با ما در ارتباط باشید: راه های ارتباطی: مهندس علیرضا بیات 09120179639 مهندس فرشته راد 09033229935الی36 کانال تلگرام @Resins_kahar پست الکترونیکی resinpoli@gmail.com اینستاگرام @Resins_kahar آدرس شرکت خیابان ولیعصر بالاترازپارک ساعی پلاک 2404 کدپستی 1434764111طبقه سوم شرکت صنایع شیمیایی بوشهر
پلی
استرهای اشباع شامل اسیدهای پلی کربوکسیلیک و پلی ال ها می باشند.
بنابراین آنها در اصل نوع ساده شده پلی استرها می باشند. تعریف ارائه شده
در استاندارد DIN 55958 برای پلی استرهای اشباع تعریفی واضح و روشن نیست
رزین های پلی استری پیوندهایی سنتزی بر پایه پلی استرها می باشند که ساختار
آنها دارای گروه های استری در زنجیره مولکولی می باشند. در حالی که پلی
استرهای اشباع ساده ترین نوع پلی استرها به نظر می رسند، زمان زمان زیادی
به طول انجامید تا در صنعت پوشش به کار گرفته شوند. در ابتدا از آلکید رزین
ها که پلی استرهای اصلاح شده با روغن یا اسیدهای چرب هستند، به طور گسترده
ای در صنعت پوشش استفاده می شد که امروزه به کار نمی روند. از سال 1995 به
بعد نیز پلی استرهای غیر اشباع به بازار آمدند. علت اینکه از پلی استرهای
اشباع استفاده نمی شد این بود که آنها از دی ال های ساده ای تشکیل شده
بودند که حلالیت و سازگاری آنها با سایر رزین ها بسیار کم بود. اما با ورود
مواد خام جدید برای پلی استرها، رزین های پلی استری اشباع کاربردهای
بسیاری در بازار پوشش ها پیدا کردند. با استفاده از اجزاء سازنده جدید
حلالیت و سازگاری پلی استرهای اشباع در پوشش ها را بهبود دادند. قدم مهم
بعدی وارد کردن نئوپنتیل گلایکول (2-2دی متیل-3-1پروپانل) با بازار بود.
برای ایجاد تمایز بین این پلی استرها و پلی استرهای غیراشباع مرسوم و آلکید
رزین ها آنها را پلی استرهای اشباع نامیدند. امروزه، پلی استرهای غیر
اشباع تنها در موارد خاصی به کار میروند و استفاده از آلکید رزینها نیز
کاهش یافته ست. در مقابل استفاده از پلی استرهای اشباع به شدت افزایش یافته
است.
مهمترین
اسیدهای پلی کربوکسیل مورد استفاده در پلی استرهای اشباع، آروماتیک هستند.
در کربوکسیلیک اسیدها یا مشتقاتی بیشتر مورد استفاده قرار می گیرند شامل
ایزوفتالیک اسید که تقریبا ً در تمامی پلی استرهای اشباع مورد مصرف در پوشش
ها وجود دارد)، انیدرید فتالیک و ترفتالیک اسید (اغلب به شکل مشتق دی متیل
ترفتالات) می باشند. در سیستم های پلی استری آب پایه اکثرا ً مشتقات تری
کربوکسیلیک اسید، تری ملیتیک انیدرید استفاده می شود. اسیدهای پلی
کربوکسیلیک آروماتیک و مشتقات آنها سختی و مقاومت بر روی لایه های پوشش
ساخته شده از پلی آستریهای مربوطه را بهبود می بخشند. اما آنها خواص
حلالیت، سازگاری و انعطاف پذیری را محدود می کنند. برای تنظیم خواص اسیدهای
پلی کربوکسیلیک آروماتیک یا مشتقات آنها با اسیدهای پلی کربوکسیلیک
آلیفاتیک ترکیب میشوند. اینها اسید آدیپیک و کمی اسید آزلاییک، اسید سباسیک
و اسیدهای چرب دیمری از این جمله اند. مهمترین عامل ایجاد حلالیت پلی ال
ها می باشند. پلی ال ها در پلی استرهای اشباع مورد مصرف در پوشش ها مخلوطی
از در ال های مختلف و مقداری پلی ال های با عاملیت بالاتر می باشند. ترکیب
مناسبی از دی ال ها منجر به ایجاد خاصیت حلالیت، سازگاری و انعطاف پذیری
مناسب میشود. مقدار و طول زنجیرهای جانبی دی ال اثر قابل توجهی بر حلالیت و
سازگاری دارند. انعطاف پذیری با طول زنجیرهای مولکولی دی ال تعیین می شود
به این صورت که زنجیرهای کوتاه باعث سختی و حلالیت کم و زنجیرهای بلند باعث
رفتار پلاستیک می شوند. رفتار پلاستیک همچنین توسط دی ال هایی با گروه های
اتری نیز ایجاد می شود. حلالیت بهینه، سختی و کمی انعطاف پذیریس توسط دی
ال های سیکلوآلیفاتیک حاصل می شود. مولکولهای پلی استری که دارای ساختارهای
یکسانی باشند تمایل به بلوری شدن دارند و محلول های شفافی ایجاد نمی کنند.
چنین سیستم های پلی استری نیز اثرات سوءی بر روی همترازی، همواری، براقیت و
مقاومت دارند. هر آمیزه ای از دی ال ها مانع بلوری شدن می شود. دی ال های
ناسب برای پلی استرهای اشباع، اتیلن گلایکول، پروپیلن گلایکول، اتر دی ال
ها، 1و4-بوتان دی ال، نئوپنتیل گلایکول، 1و6- هگزان دی ال، هیدروکسی
پیوالیک اسید نئوپنتیل گلایکول استری، دی متیلول سیکلوهگزان (سیکلوهگزان دی
متانول)، 4و4-بیس (هیدروکسی سیکلوهگزیل)-پروپان (پرهیدرو بیس فنول A) می
باشند.هیدروکسیله کردن بیس فنول A با اتیلن یا پروپیلن اکساید اجزای سازنده
را تشکیل می دهد که می توانند ترکیبات پلی ال آروماتیک را دارد مولکول های
پلی استری کنند. میزان پلی ال های با گروه های عاملی بیشتر تعیین کننده
میزان شاخه ای شدن در بین پلی استرها هستند. بیشترین تری الی که برای این
منظور استفاده می شود تری متیلول پروپان می باشد.
پلی
استرهای اشباع مورد مصرف در صنعت خودرویی اکثرا ً شبکه ای می شوند. گروه
های عاملی برای شبکه ای شدن نیز گروه های هیدروکسیل می باشند. تنها استثناء
پلی استرهای مورد مصرف در پوشش های پودری میباشند که شامل گروه های
کربوکسیل شبکه ای شونده می باشند. پلی استرهای هیدروکسیل دار مولکولهایی با
شاخه های کم و زیاد می باشند. وزن مولکولی متوسط آنها 800 تا 4000 گرم بر
مول می باشد. وزن مولکولی بر اساس دو پارامتر بیان میشود: نسبت مولکولی پلی
ال ها به پلی کربوکسیلیک اسید و غلظت آن. وزن مولکولی بالاتر و همچنین
میزان شاخه های بیشتر باعث توزیع وزن مولکولی پهن تر میشود. بنابراین پلی
استرهای پر شاخه، با میانگین وزن های مولکولی نسبتا ً کم تعریف می شوند.
تولید پلی استرهای پرشاخه با وزن مولکولی بالا منجر به ژل شدن می شود. به
این معنا که به علت توزیع وزن مولکولی پهن، برخی از مولکولها تمایل به
داشتن اندازه نامحدود دارند، اگرچه میانگین اندازه های مولکولی همچنان
نسبتا ً پایین است. با این وجود همواره، توزیع وزن مولکولی باریک تر از
میزان محاسبه شده است. دلیل این امر تعادل بین مولکولهای پلی استری با
اندازه های مختلف با واکنش های استری شدن که تولید مولکول های بیشتری با
اندازه متوسط میکند، می باشند.
پلی استرهای مورد مصرف در استرهای صافگر
پلی
استرهای مورد مصرف در استرهای صافگر، آمینو رزین های شبکه ای شده و پلی
ایزوسیانات های مسدود شده می باشند. برای انجام واکنش شبکه ای شدن، ارزش
هیدروکسیل آنها بین 80 تا 140 کیلو OH بر گرم می باشند. ارزش اسیدی آنها 10
تا 20 میلی گرم هیدروکسید پتاسیم بر گرم می باشد. اگر مقدار گروه های
هیدروکسیل و اسیدی پلی استری از طریق روش تیتراسیون با محلول هیدروکسید
سدیم اندازه گیری شود، عدد اسیدی با توجه به مقدار هیدروکسید پتاسیم لازم
که معادل گروه های هیدروکسیل یا اسید در یک گرم رزین پلی استری می باشد
تعریف می شود. مثلا ً، اگر پلی استری با وزن مولکولی متوسط 2000 گرم بر مول
و عدد هیدروکسیل gm 112 باشد، هر مولکول پلی استر بطور متوسط دارای چهار
گروه آزاد هیدروکسیل می باشد. گروه های اسیدی در واکنش های شبکه ای شدن فوق
شرکت نمی کنند، اما می توانند واکنش بین گروه هایب هیدروکسیل و گروه های
عاملی آمینو رزینها را سرعت بخشند.
از
آنجایی که پلی استرهای مورد مصرف در استرهای صافگر باید ویژگی مقاومت در
برابر سنگ ریزه را نیز حاصل کند، باید دارای اجزاء سازنده ای باشند که منجر
به انعطاف پذیری گردند. از طرفی، پلی استر مصرفی نباید به اندازه ای نرم
باشد که میزان برون داشت روپوشه را کاهش دهند. از آنجایی که استرهای صافگر
برخی مواقع سمباده زده میشوند، رزین ها باید بتوانند میزان سختی لازم برای
چنین فرایندی را داشته باشند. پلی استرهای مورد مصرف در استرهای صافگر حلال
پایه با استفاده از هیدروکربن های آروماتیک با نقطه جوش بالا قیق می شوند.
برخی مواقع این رزین ها شامل مقادیر کمی از حلال های بسیار قطبی مانند
گلایکول اترها و استات های گلایکول اتر هستند. درصد جامد آنها در حالت
تحویل معمولا ً بین 50 تا 70% وزنی می باشد.
جهت خرید و فروش این محصول میتوانید با ما در ارتباط باشید:
فروش رزین پلی استر کهربوشهر به چه روش هایی انجام می شود؟ آیا از مراحل پخت انواع رزین پلی استر اطلاع دارید؟ اخرین قیمت فروش انواع رزین پلی استر در بازار به چه عوامل مختلفی بستگی دارد. رزین محصولی است که هم به صورت طبیعی و هم به صورت مصنوعی در بازر یافت می شود. رزین های طبیعی از گیاهان، مخصوصا شیره درخت کاج به دست می آیند. این ماده بسیار چسبناک است و در اثر گذشت زمان سفت می شود.
رزین پلی استربرند کهربوشهر یکی از بهترین انواع رزین های موجود در بازار می باشد که از کیفیت بسیار بالایی برخوردار است. شرکت ما یکی از مراکز فروش رزین پلی استر برند کهربوشهر می باشد که این محصولات را با کیفیت درجه یک در اختیار مشتریان عزیز قرار می دهد. ما روش های مختلفی برای فروش رزین پلی استر برند کهربوشهر در نظر گرفته ایم، تا خریداران محترم در راحتی باشند.
جهت خرید و فروش این محصول میتوانید با ما در ارتباط باشید: راه های ارتباطی: مهندس علیرضا بیات 09120179639 مهندس فرشته راد 09033229935الی36 کانال تلگرام @Resins_kahar پست الکترونیکی resinpoli@gmail.com اینستاگرام @Resins_kahar آدرس شرکت خیابان ولیعصر بالاترازپارک ساعی پلاک 2404 کدپستی 1434764111طبقه سوم شرکت صنایع شیمیایی بوشهر
فایبرگلاس نوعی پوشش است که از مواد نفتی و پشم شیشه ساخته می شود. امروزه اکثر کارخانه ها در دنیا مخازن آب و اسید خود را با استفاده از فایبرگلاس عایق نموده و از پوسیدگی و ازبین رفتن مخازن وضررهای ناشی از آن جلوگیری می کنند. ولی از دیگر ویژگی های فایبرگلاس سبک و مستحکم بودن آن است که موجب تولید انواع قطعات از جنس فایبرگلاس از جمله: انواع ایرانیتها، اتاقک ها، سپر انواع خودروها، سیلوهای سیمان، مخازن نگهداری مایعات مختلف از جمله اسید، سپتیک تانکها، چربی گیرها و … شده است.
سقف کاذب فایبرگلاس
فایبرگلاس، کامپوزیتی از الیاف شیشه با مواد پلیمری است که از پشم شیشه به عنوان ماده ی تقویت کننده و از مواد پلیمری به عنوان مواد زمینه استفاده میشود. فایبرگلاس در ساخت مخازن نیز بکار می رود. انواع رزین ها در ساخت مخازن فایبرگلاسپلی استر، وینیل استر و اپوکسی می باشند. پلی استرها در برابر خوردگی ضعیف بوده و وینیل استرها دارای مقاومت خوبی در برابر خوردگی بوده واپوکسی در برابر خوردگی و دما مقاوم می باشد. چگالی فایبرگلاس در حدود ۱۸۵۰-۲۰۰۰ کیلوگرم بر متر مکعب است. کامپوزیتها یا قطعات فایبرگلاس محتوی یک نوع یا بیشتر از الیاف تقویت کننده اند که توسط یک رزین ( ماتریس ) احاطه می شوند. در بسیاری از کاربردها استفاده از مواد مغزی ( مانند فوم ها و … ) موجب افزایش قابل توجه مدول مقطعی در قطعات کامپوزیت می شود. استفاده از مواد مغزی موجب افزایش سفتی و سختی قطعات فایبرگلاس یا کامپوزیت می شود. قطعات کامپوزیتی دارای مواد مغزی می توانند با یک طرف و یا دو طرف سطح صاف و صیقلی به شکل ساندویچ تولید شوند. الیاف تقویتی دارای نقش اصلی در استحکام و مقاومت قطعات کامپوزیت هستند که تعدادی از انواع آن شامل الیاف شیشه؛ الیاف آرامید؛ الیاف کربن؛ کولار و غیره هستند، که الیاف های مذکور خود دارای اشکال و انواع مختلفی می باشند. متداولترین نوع مصرفی الیاف تقویت کننده در صنایع الیاف شیشه ای می باشند. متداولترین رزین مصرفی در صنایع فایبرگلاس رزین پلی استر غیر اشباع بوده و از انواع دیگر می توان اپوکسی ها؛ وینیل استرها ؛ فنولیک ها و غیره را نام برد.
فناوری نانو با ایجاد موجی از تحقیقات گسترده در سراسر جهان عنوان “فناوری کلیدی قرن بیست و یکم” را به خود اختصاص دادهاست. تمرکز اصلی این فناوری کنترل ساختار ماده در ابعاد کمتر از nm 100 است. در این مقاله به مفهوم فناوری نانو، تاریخچه، کاربرد و روند پیشرفت آن پرداخته میشود.
ظهور فناوری نانو در دهه 1980 به واسطه پیشرفتهایی همچون اختراع میکروسکوپ روبشی تونلی و کشف فولرن (Fullerenes) رخ داد. در اوایل قرن بیست و یکم کاربردهای تجاری فناوری نانو رشد کردند.
به نظر میرسد شکوفایی فناوری نانو در دهه اخیر به علت توسعه دستگاههایی همچون میکروسکوپ روبشی تونلی، میکروسکوپ مغناطیسی و الکترونی است که امکان مشاهده و ساخت مواد در مقیاس نانو را فراهم آوردهاند. همانطور که دانش گالیله توسط امکانات زمان خودش محدود شدهبود، امروزه نیز کمبود دستگاه خوب و دقیق امکان کسب دانش بیشتر در این زمینه را محدود کردهاست. دو نانوساختاری که در چند سال اخیر توجه بسیاری را جلب کردهاند نانوسیم و نانولوله کربنی هستند. نانوسیمها، سیمهایی با قطری به کوچکی حتی nm 1 است. دانشمندان امیدوارند به کمک آنها بتوانند ترانزیستورهای بسیار کوچکی برای رایانه و دیگر دستگاههایی الکترونی بسازند. البته کاربرد نانولولههای کربنی گوی سبقت را از نانوسیمها ربودهاست. نانولوله کربنی، استوانهای متشکل از اتم کربن در ابعاد نانو است. اگرچه تمام نانولولههای کربنی از کربن ساخته شدهاند، چیدمان اتمها میتواند تاثیر زیادی در ویژگی آنها داشتهباشد. چهار نسل در توسعه محصولات فناوری نانو شناخته شدهاست: نانوساختارهای انفعالی:در دوره اول خواص انفعالی نانومواد مورد توجه بود. برای مثال دیاکسید تیتانیوم به علت جذب و انعکاس اشعه فرابنفش در کرم ضدآفتاب بهکار میرود. با تبدیل آن به نانوذره در برابر نور مرئی شفاف شده و از سفیدی ظاهر کرم میکاهد. نانولولههای کربن بسیار مستحکمتر از فولاد و در عین حال سبکتر هستند؛ استفاده از آنها در ساخت راکتهای تنیس موجب سختی بالا بدون افزایش وزن در آنها میشود. نانوساختارهای فعال:این دسته از نانوساختارها، در واکنش به محیط اطراف حالت خود را تغییر میدهند. نانوذرات میتوانند سلولهای سرطانی را تعقیب و داروی لازم جهت مقابله با آنها را رها کنند. یک دستگاه نانوالکتروشیمی کارگذاشته شده در بدنه یک قطعه میتواند تنش وارده به ساختار را حس و مواد پلیمری برای ترمیم آن آزاد کند. یک لایه نانوماده خاص قادر است با واکنش به نور خورشید بار الکتریکی ایجاد کند. محصولات نانویی نیاز به درک عمیقتر ارتباط بین ساختار ماده و خواص مربوط به آن دارد تا بتوان موادی با کاربرد منحصربهفرد طراحی نمود. نانوسامانهها:چالش کلیدی در مواجهه با این سامانهها، ایجاد هماهنگی بین اجزاء اصلی در یک شبکه است. نانوساختارها میتوانند در یک شبکه به نحوی چیده شوند که استخوان یا بافتهای دیگر روی آن رشد کنند. دستگاههای کوچک نانوالکترومکانیکی توانایی جستجوی سلولهای سرطانی و غیرفعالسازی آنها را دارند. پیشرفتهای چشمگیر در روباتیک، بیوتکنولوژی و فناوری اطلاعات نسل جدید به مرور در محصولات نانو نمایان خواهد شد.
این پودرها با اختصاص بیش از 50% از سهم مواد نانوساختار به خود، بسیار حائز اهمیتاند. نانوسرامیکها در قالب پودر خشک یا پراکنده شده در مایع به صورت تجاری در دسترس هستند. مهمترین آنها سیلیکا، دیاکسید تیتانیوم، آلومینا، اکسیدآهن، اکسید روی، سریا میباشند. نانولوله:این دسته از نانومواد با ساختار مستحکم دارای خاصیت رسانایی الکتریکی (یا نیمه رسانا) و حرارتی میباشند. نانوکامپوزیت:این مواد معمولاً پایه پلیمری به همراه پرکنندههایی در ابعاد نانو هستند.
فناوری نانو دارای سه حوزه است که با یکدیگر همپوشانی دارند: نانوالکترونیک، نانومواد و نانوبیوتکنولوژی که در زمینه مواد، انرژی، امنیت، روباتیک، سلامت، فناوری اطلاعات، داروسازی، کشاورزی، حملونقل و صنایع غذایی کاربرد پیدا میکند. نانوزیست فناوری:طراحی فرمولاسیون جدید برای دارو در حوزه رهایش دارو و ساخت و ترمیم بافتآسیبدیده در حوزه مهندسی بافت از کاربردهای نانوبیوتکنولوژِی است. نانوفناوری و کاربردهای پزشکی: سامانههای جدید رهایش دارو بر اساس فناوری نانو برای سرطان، دیابت، عفونتهای قارچی و ویروسی در حال توسعه است. موادی همچون مواد رنگزای فلورسنتی و نانوذرات مغناطیسی نیز در تشخیص پزشکی کاربرد یافتهاند. نانوسیم بر خلاف نانولوله فاقد حفره در درون خود است، نانوسیمهای بر پایه سیلیکون در تشخیص ویروس در محلول بسیار موفق عمل کردهاند. نانومواد متخلخلبر پایه کربن، سیلیکون، سرامیک و یا پلیمر با حفراتی در ابعاد nm 100 دارای مساحت سطح زیاد و قابلیت کاربرد به عنوان کاتالیست و جاذب هستند. با اعمال پوششی از نانوذرات روی سطح مواد سخت، امکان ساخت تیغه جراحی بسیار تیز فراهم است. ابزارهای فناوری نانو مانند انبر نوری و قیچی نانو نیز برای بررسیهای سلولی به کار گرفته میشوند. الکترونیک: صنعت نیمهرسانا طی چهار دهه توانسته است عملکرد سامانههای الکترونیکی را به کمک دستگاهها و قطعات بر پایه سیلیکون بهبود دهد اما این روش به زودی محدودیتهای تکنیکی و فیزیکی خود را نشان خواهد داد. ازسوی دیگر تقاضا برای بهبود عملکرد و کارایی، کاهش هزینه و کوچک شدن دستگاهها صنعت میکروالکترونیک را به دنیای نانو و یافتن جایگزین برای سیلیکون سوق دادهاست. نانومواد کربنی مانند نانولوله کربنی یکبعدی و گرافن دوبعدی با توجه به خواص الکتریکی فوقالعادهشان امکان ساخت قطعات الکترونیکی سریع و کارآمد را فراهم کردهاند. در سال 2004 برای اولین بار نشان دادهشد که میتوان یک صفحه کربنی که در آن اتمهای کربن با الگویی شبیه به کندوی عسل کنار یکدیگر قرار گرفتهاند را از گرافیت جدا نمود. این نانوماده جدید گرافن نام گرفت، از ویژگیهای آن میتوان به سرعت بسیار بالای الکترون اشاره کرد که در ساخت ترانزیستورهای اثر میدان (field-effect) سریع و کوچک قابل استفاده است. خواص الکترونیکی نانولوله کربنی تک دیواره نیز مشابه گرافن است اما ساختار استوانهای آنها را برای تشکیل کانال در ترانزیستورهای اثر میدان مناسبتر کردهاست. در طی دهه گذشته کاربرد نانولوله کربنی از ترانزیستور فراتر رفته و به اجزاء فرکانس رادیویی رسیدهاست. علاوه بر خواص الکتریکی، ویژگیهای دیگری مانند رسانایی گرمایی فوقالعاده، استحکام مکانیکی و نسبت سطح به حجم بالا نانولوله کربنی و گرافن را تبدیل به مادهای بسیار مناسب برای ساخت حسگرهای الکترومکانیکی یا الکتروشیمیایی با حساسیت بالا و پاسخگویی سریع نمودهاست. سامانههای نانوالکترومکانیکی در 10 سال گذشته بسیار تکامل یافته و پیشرفتهای اخیر در ساخت نانوموادی با خواص بارز الکتریکی و مکانیکی کاربرد این سامانهها را گسترش دادهاست. پوشرنگ و پوشش: صنعت پوشرنگ و پوشش در سراسر جهان رو به رشد است. فناوری جدید پوشرنگ به کمک نانوذرات نقره با رشد باکتری و قارچ مقابله میکند. نانوذرات نقره در پوشرنگ دیوار از تشکیل قارچ در داخل ساختمان و خزه در دیوارهای خارجی ساختمان جلوگیری میکند. ظاهر بهتر، مقاومت شیمیایی خوب، مقاومت در برابر خراش، مقاومت در برابر تابش فرابنفش، آبگریزی و روغنگریزی، مقاوم در برابر آتشسوزی، خودتمیزشوندگی و…از دیگر مزایای استفاده از نانوذرات در پوشش هستند. نساجی: فناوری نانو، پتانسیل بالایی در صنعت نساجی نشان دادهاست. یکی از روشهای رایج در این حوزه اعمال نانوذرات روی الیاف و پارچه است. نسبت سطح به حجم بالا و انرژی سطحی زیاد این نانوذرات به افزایش دوام پارچه کمک میکند. موفقیت فناوری نانو در نساجی منوط به گسترش کاربرد محصول بدون تحت تاثیر قرار دادن خواص عمومی پارچه همچون فرآیندپذیری، انعطافپذیری، قابلیت شستشو و نرمی آنهاست. تولید پارچههای ضدباکتری، مقاوم در برابر تابش فرابنفش، قابلیت شستشوی آسان، ضدلک، ضدآب و ضدتعریق از دستاوردهای فناوری نانو در این صنعت است. صنایع غذایی: چالشهای پیچیده مهندسی و علمی در صنایع غذایی مخصوصاً برای تولیدکنندگان بزرگ توسط فناوری نانو قابل حل است. این فناوری در تولید مواد غذایی و محصولات کشاورزی در قالب حسگرهای نانو جهت کنترل رشد گیاهان و بیماریهای مختلف در آنها به کار گرفته میشود. شناسایی باکتری و کنترل کیفیت مواد غذایی به کمک حسگر نانو، سامانههای بستهبندی هوشمند و کپسوله کردن ترکیبات بایوفعال مثالهایی از کاربرد فناوری نانو در این صنعت است. کاتالیستها:مساحت سطح زیاد در نانومواد، آنها را به گزینهای مناسب برای کاربرد کاتالیستی تبدیل کردهاست. نانوموادی همچون فلزات، اکسیدفلزات، سولفیدها و سیلیکاتها دارای چنین قابلیتی هستند. کاتالیستها به دو دسته تقسیم میشوند: همگن و غیرهمگن. کاتالیست غیرهمگن بر خلاف نوع همگن دارای فاز متفاوت با فاز واکنشدهندههاست. کاربردهای نظامی: موارد استفاده از نانوفناوری در حوزه نظامی عبارت است از: پارچه/مواد، روباتیک، امنیت، اسلحه (شناسایی، دفاع)، وسایل نقلیه (سوخت، محافظت از سربازان)، سلامت نظامیان (تشخیص، پزشکی) با اعمال نانولایهای از تفلون بر روی ورقههایی از جنس کولار (Kevlar) به روش لایهنشانی شیمیایی (chemical vapor deposition) میتوان جلیقه ضدگلوله و ضدآب ساخت.
داروهای هوشمند-درمان سرطان: حوزههای مختلف فناوری نانو به تشخیص و درمان سرطان اختصاص یافتهاست. یکی از اهداف اصلی فناوری نانو در زمینه پزشکی ساخت دستگاههایی است که در داخل بدن در نقش سامانه رهایش دارو عمل میکنند. روشهای پرتودرمانی و شیمیدرمانی از آنجایی که علاوه بر از بین بردن سلولهای سرطانی، سلولهای سالم را نیز نابود میکنند عوارض جانبی زیادی را بر بیمار تحمیل میکنند. فناوری نانو قادر است انواع سرطان را با هدف قرار دادن سلولهای سرطانی بهبود دهد. مواد پیچیده- چسبنده فوقالعاده: توانایی مارمولک در برای چسبیدن به سطوح و راه رفتن روی دیوارها محققان را بر آن داشت که تارهای الاستیک موجود در کف پای این موجود را شبیهسازی کند. این امر منجر به ساخت مادهای با چسبندگی 10 برابر قویتر از چسبندگی پاهای مارمولک با بهرهگیری از نانولوله کربنی شد. این نانولولهها زمانی که به موازات سطح قرار میگیرند، نسبت به حالت عمودی دارای چسبندگی بسیار بیشتری به سطح هستند. نتیجه حاصل از این طراحی را میتوان برای اتصال وزنهای سنگین به یک سطح عمودی استفاده کرد، در عین حال بتوان آن را به راحتی از سطح جدا نمود. وجود فناوری نانو سبب شدهاست که اجرای ایده ساخت لباسی که به انسان امکان راه رفتن روی سطح عمودی دیوار را دهد، دور از انتظار نباشد. تولید انرژی و مصارف آن: نسل جدید حسگرهای نانو، کاتالیستها و مواد توانستهاند در کاهش مصرف انرژی نقش ایفا کنند. استفاده از نانومواد مهندسی سبب افزایش کارایی در انتقال انرژی میشوند. فناوری نانو در حوزه انرژیهای تجدیدپذیر به بهبود راندمان و کاهش هزینه کمک میکند. به منظور افزایش تولید الکتریسیته در سلولهای سوخت هیدروژنی میتوان از خواص سطح در مقیاس نانو و روشهای نوین ساخت نانومواد بهره گرفت.
پیشبینی آینده یک فناوری برجسته به علت احتمال دست کم گرفتن اثر فناوری و سرعت پیشرفت آن امری مشکل است. در حال حاضر توسعه فناوری نانو از پیشبینیهایانجام شده در سال 2000 پیشی گرفتهاست. هر نمودار توانی بالاخره به نقطهای میرسد که سرعت رشد در آن بینهایت میشود. اگر پیشرفت فناوری نیز بهصورت توانی باشد، بعد از سال 2020 چه اتفاقی خواهد افتاد؟ با توجه به شرایط کنونی پیشبینی میگردد شتاب رشد فناوری منجر به محصولاتی شود که امروزه علمی تخیلی به نظر میرسند. اولین نیروی محرکه برای پیشرفت فناوری تقاضای مداوم برای مواد جدید و فشار رقابت است. پیشرفت هوش مصنوعی به حدی است که رایانهها به تحولات فناوری و کشفیات علمی کمک شایانی میکنند. به عبارت دیگر ماشینهای هوشمند دست به کشفیاتی خواهند زد که برای انسان بسیار پیچیده خواهد بود. در نهایت فرضیهای وجود دارد که راه حل بسیاری از مشکلات امروزی از جمله کمبود مواد، سلامت انسان و تخریب محیط زیست توسط فناوری حل خواهد شد. پیشرفت فناوری در چند سال گذشته بسیار سریعتر از پیشبینیها در بهترین حالت بود. اگرچه رشد علم بسیار سریع است، سرعت تغییر فناوری و زندگی روزمره به چند دلیل بسیار آهستهتر میباشد. دلیل اول زمانبر بودن تبدیل کشفیات علمی به محصولات جدید است، خصوصاً زمانی که بازار محصول مورد نظر مشخص نباشد. دلیل دوم این امر مقاومت افراد و موسسات به ایجاد تحول است زیرا هر فناوری جدید برای اثرگذار بودن به تغییرات سازمانی و هزینهای نیاز دارد. برای مثال فناوری رایانه تا زمانی که استفاده از آن در ادارات و فعالیتهای مختلف رایج نشدهبود، سودآوری اقتصادی نداشت.
رزین اپوکسی امروزه خانواده بزرگ رزینهای اپوکسی دارای بالاترین کارآییها در بین رزین های موجود در صنعت می باشد. اپوکسی ها عموماً در مقاومت های شیمیایی و “از هم پاشیدگی های” ناشی از عوامل محیطی و خواص مکانیکی، بالاتر از اکثر انواع رزین های دیگر میباشند که در نتیجه موجب مصرف تقریباً انحصاری این رزینها در قطعات سازه های هوایی گردیده است. از دیگر سو به دلیل چسبندگی بالای این رزین ها و مقاومتشان در برابر از هم پاشیدگی ناشی از تماس با آب از آنها به عنوان رزین ایده آل برای مصارفی چون تجهیزات صنایع هوا فضا ، چند سازه ای های پیشرفته، صنایع دفاعی، نفت و گاز، دریایی، خودروسازی، برق و الکترونیک، تجهیزات ورزشی، و غیره استفاده میشود. همچنین امروزه از اپوکسی ها در مصارفی دیگر مانند چسب ها، خمیرهای درزگیر، ترکیبات ریخته گری و سیل کننده ها (آب بندی کننده ها)، لعاب، پوشش های کف و رنگ ها استفاده میگردد. اصطلاح اپوکسی به گروه مواد شیمیایی اطلاق میشود که در آن یک اتم اکسیژن با دو اتم کربن دیگر که به نوعی به هم پیوند خورده اند متصل میباشد. ساده ترین اپوکسی دارای یک ساختمان حلقوی سه عضوی بوده که اصطلاحاً به آن “۱ و ۲ اپوکسی” یا “آلفا اپوکسی” گفته میشود. شکل زیر ساختمان شیمیایی ایده آل یک اپوکسی را نشان میدهد که به عنوان ساده ترین مشخصه هر مولکول پیچیده اپوکسی شناسایی شده است. رزین های اپوکسی همانند وینیل استرها از ساختمان زنجیره های بلند مولکولی تشکیل شده اند که مکانهای واکنش پذیرشان در انتهای این زنجیره هست با این تفاوت که به جای گروه های استری، این مکان ها از گروه های اپوکسی تشکیل شده اند. نبودن گروه های استری در این رزین ها به معنی داشتن مقاومت بسیار خوب به خصوص در مقابله با آب میباشد. همچنین مولکول های اپوکسی در مرکز خود دارای دوگروه حلقوی اند که بهتر از گروه های خطی قادر به جذب تنش های مکانیکی و حراتی هستند بنابراین رزین های اپوکسی خواص سفتی، چقرمگی و مقاومت حرارتی خیلی خوبی را ارائه میکنند. تفاوت دیگر رزین های اپوکسی با پلی استر ها در این است که رزین های اپوکسی به جای یک فعال کننده، به وسیله یک “سخت کننده” پخت میشوند. سخت کننده که اغلب یک آمین میباشد از طریق “واکنش افزایشی” موجب پخت رزین اپوکسی گردیده و هر دو ماده از طریق این واکنش در ساختار نهایی شرکت میکنند از دیدگاه شیمی معنی این واکنش اتصال خوردن سر دو اپوکسی مجزا با سر یک آمین است. این واکنش یک ساختمان مولکولی سه بعدی پیچیده را که در شکل زیر نشان داده شده تشکیل میدهد. خواص ساختمان شیمیایی رزین های اپوکسی طوری است که آنها را در مقابل مواد شیمیایی مقاوم می کـند. رزین های اپوکسی چسبندگی بسیار خوبی به طیف وسیعی از مواد دارند. همچنین ابعاد قالب خود را به خوبی حفظ می کنند. پس از پخت دارای استحکام و انعطاف هستند و مقـــاومت خوبی در مقـــابل سایش از خود نشان می دهند. این رزینها از جمله رزینهای نادری هستند که قادرند در حرارتــــهای بالا مقاومت خوبی نشان دهند. هر جا که نیاز به استحکام فیزیکی بالا داشته باشیم از سیستم رزین های اپوکسی استفــاده می کنیم. علاوه بر این ساختار متنوع، اپوکسیها دارای ویژگیهای ذیل نیز هستند: ۱) مقاومت شیمیایی عالی (بویژه در محیطهای قلیایی) ۲) چسبندگی خوب به مجموعهای از بسترهای مختلف ۳) استحکام کششی، فشاری و خمشی بسیار بالا ۴) پایین بودن جمع شدگی پخت ۵) پایداری ابعادی ۶) عایق عالی الکتریسیته ۷) دوام بالا در پیری و شرایط سخت محیطی ۸) قابلیت پخت در دماهای مختلف ۹) مقاومت خستگی ممتاز 10) بی بو و بی مزه علاوه بر آن رزینهای اپوکسی بطور وسیعی به همراه الیاف و ساختارهای لانه زنبوری برای ساخت ملخ هلی کوپتر استفاده میشود. رزینهای اپوکسی تقویت شده با الیاف کربن و آرامید در ساخت قایقهایی که در آنها ضمن حفظ وزن، استفاده بیشتر از فضا در همان استحکام مورد نظر است، بجای پلی استر- شیشه استفاده میشوند. همچنین کامپوزیتهای آرامید – اپوکسی برای جایگزین فولاد در کلاه خودهای جنگی استفاده میشوند.
طرز تهیه رزینهای اپوکسی رزینهای اپوکسی از همان اوایل پیدایش جای پای خود را در میان دیگر مواد گوناگون صنایع رنگسازی به عنوان یکی از مواد مهم این صنعت باز نمودند که این موفقیت بیشتر به خاطر خصائص فراوان و متنوع این رزینها می باشد. درحقیقت دست یک فرمولیست را در ارائه فرمولهای مختلف رنگ از قبیل انواع رنگهای سخت شونده با آمین و کراس لینک شونده بر اثر حرارت که مقاومت بسیار خوبی در مقابل حلالها و مواد شیمیایی دارند باز نموده است. از مصارف مهم رزینهای اپوکسی در ساخت رنگهای اپوکسی، چسبها، دوغاب و مواد درزگیر آب می باشد. رزینهای اپوکسی یک رزین ترموست میباشند و بیش از ۸۵ درصد رزینهای اپوکسی موجود از واکنش اپی کلر و هیدروین و دی فنیلول پروپان (۲-۲- بیس- ۴- هیدروکسی فنیل پروپان به نام تجاری بیس فنل A) حاصل میشوند که یک نمونه دیگر تولید رزین اپوکسی اولفینی است. طرز تهیه رزینهای اپوکسی بیس فنل ,Aرزینهای اپوکسی- اولیفینی رزینهای اپوکسی که از واکنش بیس فنل A و اپی کلرویدرین تهیه میگردند از مرغوب ترین نوع رزینهای اتر- کلسیدی میباشند. بیس فنل A از واکنش تراکمی استن با دومول فنل در حضور کاتالیزور اسیدی به دست میآید و اپی کلروهیدرین از واکنش پروپیلن با کلرین حاصل میشود. واکنش یک مول بیس A با حداقل دو مول اپی کلروهیدرین در محیط قلیایی و یا از بین رفتن گروههای فنلی و تشکیل گروههای هیدروکسی، تولید مادۀ واسطه کلریدرین میکند که با ادامه واکنش محصول دی گلیسیدیل اِتربیس فنل A (DGEBA) بدست میآید. این رزینها از طریق اپوکسی نمودن بندهای دوگانه کربن-کربن اولیفینها ساخته میشوند که در پروسه ساخت آنها از اسید پراستیک به عنوان عامل اپوکسی کننده استفاده میشود. به عنوان مثال رزین گلیسیدیل متاکریلات یک رزین اپوکسی متاکریلات میباشد که فیلم حاصل از رزینهای اپوکسی- اولیفینی مقاومت بهتر و بیشتری از فیلم های حاصل از رزین های اپوکسی- اترگلیسیدی (بیس فنل) در مقابل آب و مواد دارد و اما بالعکس مقاومت ضعیف تری در مقابل مواد شیمیایی از خود نشان میدهند و به همین علت کمتر از رزینهای بیس فنلی در ساخت رنگهای صنعتی- حفاظتی استفاده میگردند. اختلاف دیگر آنها در این است که رزینهای اپوکسی- اولیفینی با مواد سخت کننده اسیدی سریعتر از مواد سخت کننده آمینی وارد واکنش میشوند. نقش رزینهای اپوکسی در صنایع رنگ و رزین نقش رزینهای اپوکسی در صنایع رنگ و رزین را به طوری کلی میتوان به دو قسمت تقسیم نمود یکی به عنوان یک پلی الکل و دیگری به عنوان یک رزین تشکیل دهنده فیلم. رزین های اپوکسی تشکیل دهنده فیلم ممکن است خود رزینهای اپوکسی، اپوکسی استر یا اپوکسی آلکید یا هر رزین دیگری که با اپوکسی اصلاح شده است باشند؛ که در هر دو سیستم هوا- خشک و کوره ای بکار می روند.از آنجائیکه فیلم حاصل از رزینهای اپوکسی شکننده است از این رو آنان را با رزینهای دیگر کراس-لینک می کنند که تعدادی از آنان با این شرح می باشند: ۱- رزینهای اپوکسی- فنلینک رزینهای اپوکسی فنلی یکی از رزینهای بسیار مقاوم در مقابل مواد شیمیایی و حلالها می باشند. از پوششهای مذکور بیشتر جهت پوشش داخلی لوله های استیلی و چاه های حفاری نفتی نام برد و همچنین به علت داشتن مقاومت الکتریکی عالی از آن جهت پوشش سیم های الکتریکی و ساخت تعدادی از سفارشات ارتش که نیازمند به مقاومت شیمیایی بسیار عالی هستند، استفاده میگردد و امروزه به علت ارزان بودن قیمت و داشتن مقاومت شیمیایی بسیار خوب مصرفشان رو به افزایش است. ۲- رزینهای اپوکسی آمینو فیلم حاصل از اصلاح یک رزین اپوکسی با رزین اوره- فرم آلوئید هرچند که مقاومت شیمیایی کمتری از سیستم اپوکسی فنلیک دارد اما در عوض رنگ روشنتر، درجه حرارت پخت کمتر و مقاومت زنگ زدگی بیشتری دارد. دو فاکتور رنگ روشنتر و درجه حرارت پخت کمتر باعث تقدم انتخاب این سیستم بر سیستم اپوکسی فنلیک میگردد. کاربرد رزین اپوکسی رزین های اپوکسی در کاربرد های مختلفی از قبیل پوشش سطح ,روکش دهی . ابزارسازی و کامپوزیتها استفاده می شوند.ساخت قالب های وکیوم فرمینگ .الکترو فرمینگ .متال فرمینگ. الگو برداری.قالبهای مقاوم در برابر فشار . دفن قطعات الکترونیکی. ساخت قالب با ابعاد بزرگ . پشت ریز قالبها. ساخت قطعات ریخته گری ماشینی.ساخت قالبهای مقاوم در برابر حرارت. صنایع چسب. صنایع کامپوزیتها (مانند موادی که از فایبر گلاس یا فیبر کربن استفاده میکنند) و تقویتکنندهها (اگرچه پلیاستر، وینیلاستر و دیگر صمغهای ترموست هم برای پلاستیک تقویتشده با شیشه به کار میروند). کفپوشهاو پوشش روی سطح. مصارف خانگی و دریایی. چند لایهای رزین اپوکسی از اهمییت فوق العاده ای در صنایع هواپیما سازی برخوردارند. بسیاری از قطعات ساختاری از جنس ایاف کربن و رزین اپوکسی جایگزین آلیاژهای فلزی مرسوم شده و نتایج مطلوبی نیز داشته اند . همچنین از این رزین به همراه الیاف آرامید . در ساخت موتور راکت و کپسولهای تحت فشار به روش رشته پیچی استفاده می شود . علاوه بر آن رزین های اپوکسی بطور وسیعی به همراه الیاف و ساختار های لانه زنبوری برای ساخت ملخ هلیکوپتر استفاده میشود. رزینهای اپوکسی تقویت شده با الیاف کربن و آرامید در ساخت قایقهایی که در آنها ضمن حفظ وزن . استفاده بیشتر از فضا در همان مکان استحکام مورد نظراست بجای پلی استر – شیشه استفاده می شوند. همچنین کامپوزیت های آرامید-اپوکسی برای جایگزین فولاد در کلاه خود های جنگی استفاده می شوند بر اساس نوع کاربرد میتوان از رزین های سردکار ( (cold curing و گرما پخت (hot curing) استفاده نمود.